Opinia Końcowa Wojewódzkiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej
Powołana w lutym 2003 roku Uchwałą Zarządu Województwa Śląskiego Wojewódzka Komisja Urbanistyczno - Architektoniczna od początku zapoznawana była na swych posiedzeniach z aktualnym stanem prac nad projektem Planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego. Członkowie w składzie: Jurkowski Ryszard - przewodniczący, Adamczyk Andrzej, Chmielewski Wiesław, Gasidło Krzysztof, Gawlas Stanisław, Grzelak Elżbieta, Kaczkowski Maciej, Konopka Zygmunt, Taczewski Tomasz, w indywidualnie sporządzanych koreferatach, ale także w dyskusjach na posiedzeniach Komisji wyrażali swoje stanowiska i opinie przedkładane zespołowi autorskiemu. Projekt planu sporządzony był pod presją czasu, albowiem wymogiem jest uchwalenie go najdalej na początku lipca br. 2. Analiza formalna: Projekt planu w swej części tekstowej zawiera wstęp pt. Województwo Śląskie XXI wieku, a także wprowadzenie i cztery rozdziały: I - diagnozę stanu obejmującą:
II - ustalenia planu, a w nich:
III - sposoby realizacji planu, a w nich:
IV - koncepcję monitoringu planu oraz siedem aneksów dotyczących:
W części graficznej projektu planu przedstawiono na planszach tematycznych:
3. Opinia dotycząca merytorycznej zawartości planu: 3.1. Preambuła, od której zacząć należy zapoznawanie się z planem optymistycznie zarysowuje przyszłość województwa, pomimo rozlicznych ekonomicznych i społecznych problemów. Określone zostały walory województwa dające potencjalnie duże możliwości rozwoju. We wstępie określono rolę jaką winien pełnić Plan by zagwarantować długotrwały, zrównoważony rozwój, a także główne problemy, do których się on odnosi. Autorzy informują, iż Plan zakłada takie podejście do zarządzania przestrzenią, aby móc pozyskiwać fundusze na realizację inwestycji dających szansę województwu śląskiemu w osiągnięciu:
Taką wizję przestrzeni w przyszłości można będzie osiągnąć przy realizacji sześciu celów wywodzących się z priorytetów "Strategii Rozwoju Województwa Śląskiego w latach 2000 ÷ 2015. Wstęp dobrze zdaniem opiniującego napisany wprowadza odbiorcę Planu w rozumienie istoty zamierzonego celu. Pozwala także określić profesjonalność zespołu sporządzającego Plan próbującego na wstępie dobrze "sprzedać" swoją pracę. 3.2. Wprowadzenie w wyczerpujący sposób określa scenariusz Planu. We wprowadzeniu są podane podstawy prawne Planu, a także cel, zakres, funkcje i formuła Planu. Słusznie załączona informacja z Rocznika Statystycznego: Województwo Śląskie w liczbach, staje się ciekawą, dającą dużo do myślenia, z której można wysnuć wiele wniosków przy sporządzaniu i odbiorze Planu. Czytelne określenie celu opracowania Planu staje się dla osoby zapoznającej się z tym dokumentem pomocnym argumentem w jego zrozumieniu. 3.3. Diagnoza stanu - ta część Planu od samego początku prezentowana na posiedzeniach WKUA po uzupełnieniach i "wyczyszczeniu" stała się wartościowym dokumentem charakteryzującym Województwo Śląskie. Zarysowano w diagnozie silne i słabe strony tej krainy. Z dużą ciekawością czyta się o położeniu Województwa w przestrzeni geograficznej i wynikających z tego powodu atutów, ale także o sieci osadniczej, źródłach degradacji przestrzeni i braku ładu, o powiązaniach komunikacyjnych i systemach transportowych (wszystkich typów za wyjątkiem bezpośrednio morskiego), o infrastrukturze technicznej, o środowisku kulturowym i ochrony dziedzictwa kulturowego, o turystyce i wypoczynku, uzdrowiskach, występujących zagrożeniach np. powodziach, katastrofach budowlanych, wreszcie o obszarach problemowych. Lektura diagnozy stanu pozwala zebrać pełną informację o województwie śląskim, bezstronnie ukazując walory i obiektywnie wady, po to wszakże by je móc eliminować. Wielkim plusem tego dokumentu jest zakończenie każdego problemowego rozdziału (za wyjątkiem rozdziału 5 DIAGNOZY) podsumowaniem, w którym zawarte są wnioski i konstruktywne wskazówki dla działań naprawczych. Analiza diagnozy prezentującej cechy wynikające z położenia, ze sposobu zagospodarowania, z tradycji kulturowej i historii uświadamia rangę tej krainy, jej możliwości , ale i odpowiedzialność za nietrafione decyzje związane ze zmianą w tak krótkim czasie ciężko przemysłowego charakteru na inny, dający mieszkającym tutaj ludziom szanse realizacji swoich aspiracji i dobre warunki życia. 3.4. Ustalenia Planu we wstępie charakteryzują obecny kształt przestrzeni będący rezultatem gospodarki opartej na górnictwie węgla i przemyśle hutniczym. Inne od piętnastu lat społeczne i ekonomiczne warunki tworzą nowe wyzwania dla planowania przestrzennego w województwie śląskim. Obserwacja przestrzeni Europy każe wyciągnąć wnioski i proponować przekształcenie przestrzeni województwa w takim jak to ma w Europie miejsce kierunku ku wzrostowi roli miejskich regionów i organizacji życia politycznego i gospodarczego przez metropolie. W wizji Przyszłości Przestrzeni Województwa określono, słusznie wg opiniującego, priorytet polityki przestrzennej, którym winien być rozwój dużych miast i obszarów metropolitarnych jako biegunów wzrostu gospodarki, a realizowanie polityki przestrzennej wyrażonej w Planie Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego powinno doprowadzić do osiągnięcia przez nie wysokiej i trwałej pozycji regionu o dużych walorach przestrzennych i estetycznych architektury i krajobrazu przy harmonijnym rozwoju. Tą, godną ludzi tu mieszkających wizję, autorzy zamierzają realizować
w oparciu o koncepcję policentrycznej koncentracji osadnictwa, która sprzyja
kształtowaniu śląskiego obszaru metropolitarnego. Wizję przestrzennego systemu województwa przedstawiono w postaci:
3.5. Przy tworzeniu Planu użyto zbioru zasad zawartych w polskim systemie prawnym planowania przestrzennego. Zasadzie zrównoważonego rozwoju podporządkowano cały system długodystansowych celów polityki przestrzennej, a jej rozwinięciem szczegółowym są:
3.6. Cele i kierunki polityki przestrzennej województwa kojarzą strategię społeczno - gospodarczą województwa śląskiego z planem zagospodarowania przestrzennego. Przyjęto jeden cel generalny:
i sześć celów polityki przestrzennej:
W przedstawionym do zaopiniowania Planie z każdego z sześciu Celów wyprowadzono Kierunki, a z nich z kolei bogaty zestaw Działań, które przekładać się będą na inwestycje w przestrzeni. Ten wykaz działań jest imponujący choć nie zamknięty by gminy wciąż mogły wnosić swoje propozycje byle zgodne z wizją i celami określonymi w Planie. Lektura tych kilkunastu stron kierunków i działań z jednej strony określa wielkość zadań jakie są planowane, ale i możliwości rozwoju województwa. Są tam takie działania, które już od dwudziestu lat są w planie (np. budowa Muzeum Śląskiego) aż nasuwają się pytania czy to muzeum winno powstać w wersji sprzed lat czy też nie może to być obiekt bardziej współczesny. 3.7. W rozdziale III określono sposoby realizacji planu zwracając uwagę, że w procesie realizacji planu szczególne znaczenie będą miały zasady partnerstwa, zachowania ciągłości procesu planowania i wdrażania, integrowania i koncentracji środków na realizację planu. Ważnym elementem tego rozdziału jest informacja o funduszach na realizację
planu. Przydatne w realizacji Planu okażą się zapewne wnioski i rekomendacje z kapitalnym wnioskiem do polityki przestrzennej państwa o uznaniu Aglomeracji órnośląskiej za metropolię o znaczeniu europejskim. 3.8. Monitoring Planu omawiany już także na posiedzeniach WKUA uważa się za wartościowy postulat obserwacji realizacji ustaleń Planu. 3.9. Aneksy w liczbie siedmiu są ważną uzupełniającą częścią Planu
pozwalającą zwłaszcza osobom, które na co dzień nie stykają się z tą trudną
problematyką lepiej poruszać się w zapisach Planu. 4. Wnioski końcowe: Województwo Śląskie znajduje się w wyjątkowej sytuacji dziejowej. Jego pozycję i siłę tworzył przemysł ciężki, dziś wypierany przez nowoczesne technologie. W ciągu jednego zaledwie pokolenia trzeba przeobrazić pięcio-milionowy region w krainę o wysokich walorach życia i zamieszkiwania zamieniając to co dziś nieopłacalne i niepotrzebne na rzecz wartościową. Diagnoza Planu dokładnie opisuje atuty naturalne i cywilizacyjne województwa, np.:
Mamy tyle naturalnych walorów, ale są one ze "średniej półki". Na najwyższej leżał węgiel - dziś atut prawie bez znaczenia, choć nie umiem tego zrozumieć myśląc o chyba jednak opłacalnej zamianie go na energię elektryczną. Województwo ma jednak niepodważalny oprócz różnorodności walor przestrzenny. To moim zdaniem kapitalne położenie na szlakach Ukraina - Niemcy i południe Europy - Skandynawia, a drugi to bliskość miast tworzących Aglomerację Górnośląską dającą szansę zarządzania jako największym miastem (grupą miast) w Polsce. I to są atuty dla inwestorów. Przykłady Nadrenii, Westwalii nie są tożsame choćby z powodu większych odległości między miastami. Analizowany Plan tworzony w konsultacji społecznej, te i inne atuty wyraziście i twórczo wykorzystuje dla zagospodarowania województwa. Wykreowanie w Strategii czterech obszarów metropolitarnych i przeniesienie ich funkcjonowania do Planu staje się jeszcze jednym kapitalnym walorem regionu. Teraz trzeba tylko planowo ale odważnie i w zgodzie "mierzyć siły na zamiary" i inwestować porządkując, przebudowując, budując i wzbogacać region i ludzi, którzy tu mieszkają. Powstały w tak krótkim czasie Plan o cechach elastycznych uważam za bardzo dobry. Stanie się on po uchwaleniu aktem do uzupełniania i porządkowania przestrzeni. Rekomendując go Zarządowi Województwa Śląskiego składam wyrazy uznania doktorowi hab. Zbigniewowi Kamińskiemu - Konsultantowi Planu i na Jego ręce wszystkim osobom, które przyczyniły się do powstania tego dzieła. Ryszard Jurkowski
|