Pożegnanie Wielkiego Mistrza
"Zakończyło się jego życie, jak dobrze skomponowana sonata"- mówił podczas mszy św. arcybiskup Wiktor Skworc, metropolita katowicki
W Katowicach pożegnano dziś śp. Wojciecha Kilara, który, choć urodził się we Lwowie, niemal całą swą muzyczną karierę i życie prywatne związał z Katowicami. Tu, w obecnej Akademii Muzycznej, odebrał artystyczne szlify i tu tworzył większość dzieł. Tu - wraz żoną, śp. Barbarą - stworzył kochającą rodzinę.
"Był światłem za Śląska, światłem zapalający i inspirującym. (...)Wkomponował się w Górny Śląsk, aż do pełnej z nim identyfikacji (...) a Górny Śląsk był szczodry w okazywaniu mu miłości" - mówił w trakcie homilii metropolita katowicki. Wielokrotnie podkreślał niezwykłą skromność śp. Wojciecha Kilara, jego wiarę i przywiązanie do ojczyzny. Wskazując na wyjątkowość talentu zmarłego, mówił: "Żył w czasach estetyki hałasu, która proponuje zastąpić Homera trzęsieniem ziemi, Horacego kamienną lawiną. Mistrz Wojciech był głosem dotykającym tajemnicy, a jego muzyka metronomem wszechświata".
We mszy św. w Archikatedrze Chrystusta Króla uczestniczyli: Anna Komorowska, małżonka Prezydenta RP, Wicepremier i Minister Infrestruktury i Rozwoju Elżbieta Bieńkowska, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdan Zdrojewski, parlamentarzyści, przedstawiciele władz samorządowych, Sejmiku Województwa.
Podczas ceremonii zabrzmiały utwory zmarłego artysty wykonane przez: Filharmonię Śląską im. Henryka Mikołaja Góreckiego pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczyka, Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia pod batutą Jerzego Maksymiuka, Zespół Śpiewaków Miasta Katowice „Camerata Silesia” pod dyrekcją Anny Szostak oraz Orkiestrę Kameralną Miasta Tychy „Aukso” pod dyrekcją Marka Mosia.
Po mszy kondukt pogrzebowy z wojskową asystą honorową przeszedł na cmentarz przy ul. Sienkiewicza. Tam, w rodzinnym grobowcu, została złożona urna z prochami śp. Wojciecha Kilara.
Pogrzeb wybitnego kompozytora miał charakter państwowy.
Wojciech Kilar urodził się w 1932 we Lwowie, ale niemal całą swą muzyczną karierę i życie prywatne związał z Katowicami. Tu, w obecnej Akademii Muzycznej, odebrał artystyczne szlify i tu tworzył większość dzieł. W jego muzyce obecne są inspiracje religijne i ludowe, także te związane ze Śląskiem. Był jednym z najbardziej utalentowanych i najpopularniejszych polskich kompozytorów. Tworzył muzykę klasyczną i filmową od ponad pięćdziesięciu lat. Odniósł wielkie sukcesy w Polsce i za granicą. Był autorem muzyki do ponad 130 filmów. Współtworzył wraz z Krzysztofem Pendereckim i Henrykiem Mikołajem Góreckim polską szkołę awangardową, a także nowy kierunek we współczesnej muzyce zwany sonoryzmem. Do jego najbardziej znanych kompozycji należą: Symfonia nr 1 (1955), Oda Bela Bartok in memoriam (1957), Koncert na dwa fortepiany i orkiestrę perkusyjną (1958), Générique (1963), Diphtongos (1964),Przygrywka i kolęda (1972), Krzesany (1974), Bogurodzica (1975), Kościelec 1909 (1976), Exodus (1980), Orawa (1986), Preludium chorałowe (1988), Koncert na fortepian i orkiestrę (1996, 1997), Missa pro pace (2000), September Symphony (2003). Stworzył muzykę m.in. do filmów: Krzysztofa Zanussiego, Kazimierza Kutza, Andrzeja Wajdy, Romana Polańskiego i Francisa Forda Coppoli. Został wyróżniony wieloma prestiżowymi polskimi i międzynarodowymi nagrodami, m.in.: Nagrodą Państwową I stopnia, nagrodą kompozytorską im. L. Boulanger, nagrodą fundacji A. Jurzykowskiego, nagrodą „Lux ex Silesia” i nagrodą „Złotego Berła”.
Odznaczony Honorową Odznaką za Zasługi dla Województwa Śląskiego. Uhonorowany Orderem Orła Białego oraz mianowany w czerwcu 2013 roku Kawalerem Orderu Legii Honorowej.