Z tej okazji kwiaty pod Pomnikiem Powstańców Śląskich złożyli: marszałek Wojciech Saługa, II wicewojewoda Mariusz Trepka oraz wiceprezydent Katowic Mariusz Skiba.

Uroczystości przed pomnikiem w Katowicach to nie jedyne w tym roku punkty obchodów powstańczych rocznic.

Z okazji przypadającej przedwczoraj 77 rocznicy śmierci Wojciecha Korfantego przedstawiciele władz samorządowych województwa złożyli wieńce przy jego pomniku na pl. Sejmu Śląskiego w Katowicach.

Wcześniej, 2 maja odbyły się uroczyste obchody rocznicy wybuchu III Powstania Śląskiego.

I Powstanie Śląskie było spontanicznym zrywem ludu śląskiego, którego głównym celem było przywrócenie ziem Górnego Śląska do Polski. Powstanie wybuchło w nocy z 16 na 17 sierpnia 1919 roku i trwało do 25 sierpnia, stanowiąc podstawę pod kolejne dwa zrywy narodowościowe na Śląsku. Największe potyczki miały miejsce w powiatach: rybnickim, pszczyńskim i katowickim, ale także w Tarnowskich Górach, Bytomiu czy Zabrzu. Dowódcą powstania został Alfons Zgrzebniok, który 24 sierpnia 1919 roku został zmuszony do podjęcia decyzji o zakończeniu walk.

19 sierpnia mija 95 rocznica wybuchu drugiego z trzech Powstań Śląskich. Zaraz po wezwaniu do walki wygłoszonym przez Wojciecha Korfantego, w poparciu dla działań powstańców rozpoczął się na Górnym Śląsku strajk generalny. Dowództwo Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska nakazało niezwłoczne rozpoczęcie działań bojowych w 5 okręgach wojskowych. Na Górnym Śląsku powstańcy śląscy zdobyli m.in. Szopienice, Mikołów, Janów, Ochojec, Piekary Śląskie, Miechowice, Bogucice, Bytom. Po II powstaniu Międzysojusznicza Komisja na miejsce policji niemieckiej wprowadziła tzw. Policję Plebiscytową. Obiecano też ukaranie sprawców antypolskich napadów. Strona polska z kolei oficjalnie nakazała rozwiązać Polską Organizację Wojskową Górnego Śląska i wydała odezwę do zaprzestania strajku.